yaklaşımlarÖzkan YıkıcıGenel grevden eşelmobile - Özkan Yıkıcı
yazarın tüm yazıları:

Genel grevden eşelmobile – Özkan Yıkıcı

Yeniçağ podcastını dinleyin

Perşenbe günü, Güney Kıbrısta 3 saatlik genel grev yapıldı. Kıbrıs cumhuriyeti için pek de alışılan bir gelişme deyildi. Üstelik, başkanlık seçimlerine de saatlerin kaldığı, beş kala denilen zaman yakınlığına rağmen, genel greve gidildi. Çalışma bakanıyla anlaşamayan sendikalar grev silahını kulandılar. Uyarı genel grev şekliyle de 3 saat hayat nerede ise durdu. Sendikaların ortak davranarak giriştikleri ve iktidar yanlısı kesimlerin de yoğun katılımı sağlanan bu eylem, belli ki can alıcı bir gelişmenin tetiklemesiyle yaşandı. Yönetim ise öylesi tehlikeli bir kararı en azından aklı başında olan siyaset seçim sonrasına ertelerdi. Halbuki çalışma bakanı ısrarcı oluyordu. Hem de seçim öncesi gelecek sendikal tepkilere rağmen.

Belirtiğim gibi, Güney Kıbrısta pek de alışılmamış genel grev gerçekleştirildi. Ortak metinler okundu. Yönetim uyarıldı. Deyişik görüşlü sendikalar ortak davranış sergilediler. Katılım yüksek oldu. Parti falan dinlemeyen nice çalışan sokağa indi. Konu, Eşelmobil. Bu yıl çalışana hayat pahalılığının oranı verilmeyecek. Dahası, Eşelmobilin kaldırılma zaman dilimi de ortaya çıktı. Bunlar hakların geri alınması bakımından önemli kararlardı. Ek olarak elektrik santralerinin hem de fitreli olmlarına karşın kapatma kararı da geldi. Birden Güney Kıbrıs adeta hak gasplarıyla kuşatıldı. Sendikalar masada en azından eflasyon oranına oynarken, karılarına giderek kesilecek ve durdurulacak eşelmobil gerçeği ile karşılaştılar.

Tekrar edelim: normal bir hükümet, böyle bir karar olsa da en azından seçime beş kala açıklayıp direnmezdi. Seçim sonrasına ertelerdi. Belli ki Kıbrısın AB yapısına girdiktenm sonra, yapı içindeki neoliberaleşmeler Kıbrısı da vuruyor. Daha önceleri direk bankaların özeleştirilmesine direnilirken, nasıl Yunanistan oyunuyla dört bankanın ipi çekilmesi herhalde akıldadır. Şimdi de eşelmobilin kaldırılarak hayat pahalılığı ödenmeme hedefi sonucu, sendikaları alışılmamış birliktelikle genel greve indirdi. Sadece Kıbrısta deyil Fransa ve ingilterede de sendikalar genel grevler yapmaya başladı. Konu ayni olmasa da içerik aynbi. Bu yüzden sendikalar eldeki hakları kaybetmeme adına grev silahıyla sokağa indiler.***

Güney Kıbrıstaki gerçekleşen genel grev elbet önemlidir. Daha önceleri böylesi eylem birlikteliğe raslanılmazdı. Ayni şekilde bu konu hem de dibimizde olmasına rağmen, uyarıcı bazı derslerin de alınması gereken gelişme pek de ilgi görmedi. Özellikle emek eksenli örgütler belli ki konuşmaktan çok uzak. Oysa belirtiğim gibi, konu salt Kıbrıs deyil genel Neoliberal tutumun Kıbrısa gelmesidir. AB içindeki emek eksenine karşı saldırılar ve krizle yoksulaşma ikilemi artık sendikaların da hamle yapmasını, deyim yerindeyse “ateşledi”. Halbuki K Kıbrısta belirli çevreler Neoliebralizmin ne olduğunu, İMF reçetelerini senelerdir seksenlerden beri yaşayarak deneyimleştirdiler. Belli ki hafıza kaybı oluştu. Teslinmiyetin de çaresizliği de desek ayni gelecek bileşkeyi oluşturdu.

Eşelmobile gelince: yine yetmişler sonjundan beri konuyu en azından devrimci görüşlere yakın insanlar hep konuştuk. Ozaman eşelmobilin hakları geriletme hamlesi olduğu için karşı çıkılıyordu. Çünkü, örgütlü emek, hem hayat pahalılık hem de refahtan pay alma ikilemiyle masa başında toplu sözleşme gerçekleştiriyordu. Eşelmobil uygulamasıyla artık refah payı otomatik kaldırtılıp sadece eflasyon rakamıyla artış verilmeye yönelindi. Bu hemen ikinci işareti de verip, oynanan rakamlarla veya direk ısmarlama verilerle de eflasyon belirlenince, pazarlık gücünü da kaybeden sendikalar, iktidarların lütfüyle eflasyon rakamlı aartış almaya başladılar.

Bu anlayış nedeniyle başlangıçta örgütlü güçlü sendikalar eşelmobil deyil de toplu sözleşme talep ediyorlardı. Hem hayat pahalılığı hem de büyüyen ekonomiden refah payı alarak daha iyi yaşam koşullarını seslendirdiler. Fakat, hak savunmasına gerileyen ve sosyalist hareketlerin yenilgileri sonucu eşelmobil lütuf rızasıyla gündeme  geldi. Daha sonra gündeme geldi. Oda giderek oynanan eflasyon rakamı ve gmali disiplin talepleriyle de kaldırılma aşamasına oturdu.

Bu süreç şimdi AB ülkelerinde de gündemde. Fransa ve ingiltre yanında Kıbrısta da artık resmen yasal duruma sokuldu. AB yapısı dayatıyor. Tek tek ülkelerdeki sendikalar direnmeye çalışııyor. Güney Kıbrısta yaşanan da bu. Kuzey Kıbrısta ise işler zaten alemgalemi dahi aştı. Ama, K. Kıbrısta hem de deneyime rağmen ne medya gereken haber önemi verdi, nede sendikalar en azından destek belirtme çabasına ulaştı. Buda Kıbrıs içindeki ezilen eksendeki yabancılaşmayı işaret etmesi bakımından acıtıcıdır. Oysa mafyalar ve sermaye çoktan ortaklaştı.

Kısaca, olmaz denilen durum şimdi Güney Kıbrısa da geldi. Kısa  zaman önce bazı rumlara bu uyarıyı yaparken, herzamanki gibi onlar gülüyordu. İmkansız olduğunu vurguluyorlardı. Ama, oldu. Şimdi de genel grev gibi olması zor olan tutumu da hem de seçim öncesinde sokağa taşıdılar. Bakalım Kıbrısın kaderinde daha neler var

- Advertisement -spot_img
- Advertisement -spot_img
5,999BeğenenlerBeğen
796TakipçilerTakip Et
1,253TakipçilerTakip Et
341AboneAbone Ol

yazılar

Yeniçağ Podcastını dinleyin